Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de grens tussen België en Nederland door de Duitsers afgesloten door een elektrische draad, een soort ijzeren gordijn avant la lettre. Petrus en den Doodendraad is een tragisch liefdesverhaal op de grens waar ooit de draad stond.

De draad scheidde mensen en gemeenschappen, met vaak grote sociale en emotionele gevolgen. Tegen deze achtergrond speelt Petrus en den Doodendraad, een voorstelling over hoe zelfs tweeduizend volt de liefde niet kan stoppen.

De oude Petrus verblijft in een bejaardentehuis en krijgt bezoek van Sofie, een jong meisje dat zich voorstelt als vrijwilligster. Petrus reageert nors en afwijzend, maar Sofie weet meer over de rol van Petrus in een passionele vete die zich afspeelde tijdens de Eerste Wereldoorlog. Als dan ook nog duidelijk wordt dat het meisje waarop Petrus verliefd was, de grootmoeder van Sofie is, ziet Petrus de kans om eindelijk zijn versie van de feiten te geven.

Jo De Meyere, Sofie Palmers (spel), Guido Van Meir (tekst), Stefan Perceval (regie), Niek Kortekaas (scenografie)

Bron: UiTinVlaanderen.be